Zakochałam się w *Onar - Iskra (BraKe blend)*. Jakie to cudowne.

Wszystko się zlewa - dzień z nocą, biel z czernią, miłość z nienawiścią. W pogodni za czymś, co uważamy za ważne, gubimy to co tak na prawdę się liczyło. Zgubiliśmy to i nie potrafimy tego odnaleźć. Przepadło. Nie ma. Tylko jak to odnaleźć, gdy nie wie się gdzie i jak szukać?

Jem mandarynki, czuję magię świąt.

Nie ma śniegu, jest szaro nijako. Godzinami wpatruję się w to okno, słuchawki w uszach i milion myśli na minute. I za każdym razem są to te same myśli, które mnie niszczą.

Czuję się tu dziwnie, obco. Chcę nowy start. Przenoszę bloga. Nie wiem kiedy, ale wiem, że to zrobię.

Cześć.

*Wiesz jak to jest kochać i nienawidzić jednocześnie?*


Są osoby, które POWINNY być dla nas wsparciem, kochać nas bezgranicznie, wspierać, kierować w życiu. A one nas ranią. Wbijają nam noże w serce czynami, słowami. Niszczą w nas to wszystko co jest w nas najlepsze. I dlatego ich nienawidzimy. Nie bronią nas przed całym światem, lecz przeciwnie - zostawiają samych z naszymi problemami, dodając od nich samych wiele innych zmartwień. Jednak z drugiej strony gdzieś w sercu jest takie miejsce, gdzie oni się znajdują. Bo nie potrafimy ich znienawidzić do końca. Kochamy ich za te krótkie chwile, gdy jednak potrafią okazać uczucia, gdy widzą w nas ludzi.

Czuję się jakbym po wieeelu miesiącach snu, wreszcie się obudziła. Dociera wreszcie do mnie to wszystko co inni mi nom stop tłumaczyli. Zaczynam dostrzegać rzeczy, które zagubiły się w tym chaosie, który cały mi towarzyszył. Zaczynam żyć.

Każdy kolejny dzień jest walką. Ale ja chcę walczyć. Nie chcę się poddawać. Bo niby jaki jest sens w codziennym załamywaniu się? Żaden.

najlepszy ♥


_____________________________________________________

08 września 2014r, czterdziesty drugi uśmiech odhaczony.

xoxo vera.

Przekonaliście mnie. Nie usuwam. Bloga prowadzę już ponad 3,5roku i myślę, że dziwnie czułabym się bez niego. Jednak teraz chcę trochę się ogarnąć i gdy to zrobię sądzę, że znowu zacznę pisać.

Na razie zawieszam dodawanie wpisów, ale wciąż jestem z wami.

xo.

Miłość cierpliwa jest, łaskawa jest.

Miłość nie zazdrości, nie szuka poklasku, nie unosi się pychą;

nie jest bezwstydna, nie szuka swego, nie unosi się gniewem,

nie pamięta złego; nie cieszy się z niesprawiedliwości,

lecz współweseli się z prawdą. Wszystko znosi, wszystkiemu wierzy,

we wszystkim pokłada nadzieję, wszystko przetrzyma.

MIŁOŚĆ NIGDY NIE USTAJE




Koniec pracy. Jakoś dziwnie jest mi odchodzić. Przez te 3 ponad 3 miesiące przyzwyczaiłam się do tych ludzi i do tej atmosfery. W pewien sposób sądzę, że będę za tym tęsknić.

Co do festiwalu kolorów to nie byłam jednak. Ale patrząc na wszystkie zdjęcia na facebooku to trochę żałuję, bo widać że było fantastycznie! (: Byliście kiedyś na takim festiwalu?


_____________________________________________________
24 sierpnia 2014r, czterdziesty uśmiech odhaczony.

xoxo vera.

- 3 dni do końca pracy.

- 4 dni do wesela.

- 12 dni do końca wakacji.

_____________________________________________

To jest trudne. Cholernie trudne. Ten cały mętlik. Wszystko jest proste, a jednocześnie trudne. Czasami chciałabym to wszystko skończyć. Nie męczyć się. Zacząć wszystko od nowa. Ale nie wyobrażam sobie końca. Sama myśl o tym przynosi wiele bólu. Nie to, że nie próbowałam. Bo próbowałam zamknąć ten rozdział, ale gdy przyszedł ból to ja naprawiałam to wszystko. Nie mogę pojąć tego, że to może się skończyć. To za cholernie boli. Z drugiej strony tkwiąc w tym także narażam się na ból, jednak mniejszy. I co zrobić? Cierpieć ciągle, czy cholernie zranić siebie i druga osobę, z nadziją że to kiedyś minie?




xo.

CZEEEŚĆ MIIIISIEEE! ♥

Dzisiaj wam postanowiłam nie zamulać, ot taki bardziej wesoły wpis. W sumie co u mnie się dzieje? Hmnn, chyba nic. Ciągle pada, a deszcz psuje moje wszystkie plany. Miałam dzisiaj się spotkać z A. ale to też nie wypaliło, ehh. W weekend festyn, może w końcu coś będzie się dziać. Oprócz tego za tydzień mam wesele, wrrrrrrr♥ Dawno nie byłam na żadnym. No i w Kielcach ma być organizowany festiwal kolorów. Bardzo pozytywnie jestem do tego wydarzenia nastawiona, ale zobaczymy co z tego wyjdzie.

Hah, dzisiaj obca kobieta powiedziała mi, że dobrze mi z oczu patrzy, po czym przegadałam z nią prawie godzinę. Zawsze zastanawiałam się jak ludzie mnie postrzegają.

A wchodząc dzisiaj po schodach na dworcu, prawie się wywróciłam na oczach dwóch chłopaków Chyba tylko ja tak potrafię, także brawo vera!


Włosy zaraz po farbowaniu szamponetką. Powinny miec fioletowy odcień, ale oczywiście na zdjęciu tego nie widać. ;c Ale to nic, niedługo kolejne podejściem, tym razem farba! ; ))


Ulala nóżki | Sukienka w serduszka


Okno | Storczyk


Słodko <3 | Prawie "serce"


Run for school | I z dzisiaj

_____________________________________________________
13 sierpień 2014r, trzydziesty ósmy uśmiech odhaczony.

xoxo vera.

- Co najmilszego o mnie pomyślałeś?

- "Kocham ją" ♥




Jejjjku jest tak bardzo słodko. Zaczynam na poważnie myśleć nad zmienieniem szaty graficznej z szarej na różową! Ale co mam poradzić, że w głębi siebie czuję tęczę, słodkie jednorożce i wgl? Dzisiaj chce mi się tylko śmiać i śmiać. Pierwszy raz od dawna wstałam wypoczęta i nie musiałam pić kawy, co dla mnie jest dużym wyczynem. Mimo, że padał deszcz, nie zepsuło to mojego dobrego humoru. I do tego zwariowałam i kupiłam sobie słodką sukienkę w serduszka. Co się ze mną stało?

_____________________________________________________
07 sierpień 2014r, trzydziesty szósty uśmiech odhaczony.

xoxo vera.

.


"Peron" zawsze mi się kojarzy z tym co było parę miesięcy temu, wszystko wraca do mnie. Teraz to nie boli, teraz podchodzę do tego obojętnie. Boże, jakie to piękne.


"Dlatego zostań - Potrzebuję cię tu. To, co w sobie mam tylko ciągnie mnie w dół. Zostań - poukładaj mi sny, jeden z nich na pewno to my. Dlatego zostań - potrzebuję cię tu. To, co w sobie mam nie chce się dzielić na pół. Zostań - poukładaj mi łzy, jedna z nich na pewno to Ty."


- Dlaczego zawsze wszystko tłumisz w sobie? - Lubię.



- Masz za dobre serce.

- Wiem, a ludzie to wykorzystują.


Nie wiem co mam zrobić. Znowu pogubiłam się w tym, jak parę miesięcy temu. Teraz jednak jest inaczej, jest lepiej. Z drugiej strony wiem, że to nie ma sensu, nie ma przyszłości. Jednak nie umiem tego skończyć, nie potrafię. Ale wiem, że to ostatnia szansa. Jeżeli teraz wszystko się zepsuje, to już do tego nie wrócę. (:

xoxo vera.

" Porozmawiajmy o tym jak ciężko jest zapomnieć
Znów patrzymy na siebie przez szparę w niedomkniętych drzwiach
Znów brak słów paraliżuje, Boże
To jakbyś próbowała biec we śnie ale nie możesz "

- fabuła





I znów się kładę na podłodze, znów oglądam sufit. Jest taki ładny, beżowy.

Nie umiem tego wytłumaczyć co się czasami ze mną dzieje.

Patrzę ciągle w jeden punkt, nie mrugam aż zabolą mnie oczy.

Milion myśli, a jednocześnie pustka.

Chciałabym żeby ktoś w końcu zrozumiał to wszystko, żeby mi pomógł.

Choć w sumie, po co to wszystko? Może najlepiej byłoby się od tego odciąć? Tylko jak?




Heh dzisiaj bez uśmiechu. No chyba, że te sztuczne też się liczą?
: ))))))))))))))))))))))))))))))



Wiecie co?

Nie wiadomo jak znakomitymi sprinterami byśmy byli, przeszłość i tak nas dogoni.